Aklım baştan gitti elvedan ile.
Sırt döndüm aşklara düşmanlıktayım.
Döndürdün gözümü dünyamı terse.
Dünyada herşeye düşmanlıktayım.
Getirdin ömrüme karağünleri.
Bastırdın bağrıma kıyametleri.
Açıp bakarımda baht defterini.
Seni yazmaz diye düşmanlıktayım.
Bilirim olmuyor gidenin dönü.
Ayrıdan iyidir kul olsa ölü.
Sensiz gelcek diye ömrün herğünü.
Doğacak ğünlere düşmanlıktayım.
Vedanla kalmadı dünyada ğözüm.
Bir değil bin parça oldu tüm özüm.
Yarınlarımda yok diye ğül yüzün.
Yaşanacak ömre düşmanlıktayım.
Giderdim gelse öl ayrılmaktansa.
Bu dünyada sensiz yaşamaktansa.
Sensizlikte allah hem kuldan bana.
Gelmeyen ecele düşmanlıktayım.
Hiçbirşey böylesi koymadı bana.
Kalmadı taş gibi bir dert olupta.
Canımın köküne bir son koyupta.
Çare dert ne varsa düşmanlıktayım.
Şimdi yok ne tuzum nede bir tadım.
Kırkyıllık virandır dünyam hem adım.
Dogurdu yarattı diye bu canım.
Anama hakkıma düşmanlıktayım.
Gözü düşmanlıktan dönmüşçesine.
Kan can düşmanlığı güdercesine.
Düşmanlığı yok öl edercesine.
Dünyaya herşeye düşmanlıktayım.
sedat hünkar
Kayıt Tarihi : 12.10.2014 09:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!