Düşmanlarım Kurtardı Şiiri - Sedat Kocabey

Boş yere değil duyun ettiğim feryat figan
İçimi tarifsiz bir nefret duygusu sardı
Aldığım yaralardan oluk oluk aktı kan
Dostlarımın elinden düşmanlarım kurtardı

Daha ben hayattayken malımı bölüştüler
Öldüm bittim dedikçe halime gülüştüler
Her nereye gittiysem hep peşine düştüler
Dostlarımın elinden düşmanlarım kurtardı

Kim yüzüme güldüyse gülüşüne kanmıştım
Senden yanayım diyen her söz inanmıştım
Ne bileyim herkesi kendim gibi sanmıştım
Dostlarımın elinden düşmanlarım kurtardı

Onlar avcı oldular beni de av sandılar
Gece gündüz demeden kapına dayandılar
Hepsi birden şeytanın tabağına bandılar
Dostlarımın elinden düşmanlarım kurtardı