6---düşmanıma Bile Kızamam Asla

Yüce Tanrım sanki değiştim birden
Başıma geleni yazamam asla
Aniden sıyrıldım kinden, öfkeden
Düşmanıma bile kızamam asla

Savaşmaktan yorgun düştüm tükendim
Benliğimi üzülerek bitirdim
Çevremi yılanlar sardı irkildim
Sokarlar başını ezemem asla

İyi,kötü gönlümde yer kapanın
Bir malmışım gibi alıp satanın
Dost görünüp sonra kazık atanın
İsminin üstünü çizemem asla

Kötülükten kaçtım hep bucak,bucak
Her yüze gülene açmışım kucak
Dostum kim,düşman kim bilemem ancak
Kurulan tuzağı sezemem asla

Elbet bende sevilmeyi isterim
Olmalı toplumda benimde yerim
Saymak ile bitmiyor ki dertlerim
Dertleri bir ipe dizemem asla

En sonunda ben bahtıma darıldım
Bazen öfkelendim bazen kırıldım
Yapıcı olmaya şartlandırıldım
Kötü düşünceyle gezemem asla

Bahtım döndü kuru yaprak gazele
Bir ömrü geçirdim, solgun güz ile
Övgülerim iyiye ve güzele
Çirkefe övgüler düzemem asla

Dost diye yılana sarılıyorum
Çıkmaz sokaklarda yol arıyorum
Yinede hayatı çok seviyorum
Şu tatlı canımdan bezemem asla