Düşman olsam ne fayda Şiiri - Murat Evci

Gülüşümün ardındaki hüzne,
Bedenden bıkmış, hürriyete hasret ruhuma,
Yusuf’un düştüğü kör kuyulara,
Alışmışım bir kere, iflah olmasam da…

Güneş olmuş sanki, bedenim
Yakıyor yakınında her ne varsa,
Hasret, sevgiyle, şefkatle bir dokunuşa,
Bir el, bir yürek vardı
Onu da zalim toprak aldı…
Ey zalim toprak, sen neleri almadın ki,
Unutulmaz ne varsa unutturmadın ki,
Nicelerini öksüz bırakmadın ki,
Yaşam dolu yürekleri, küstürüp
Mecnun’un çöllerine salmadın ki,

Ey zalim toprak, senden başka zalim var mı ki
Zulmüne rağmen kutsal ne varsa,
Aşka, sevgiye dair ne varsa,
Bağrında tutsun, acılara şifa olsun…
Sen zalim olduğun kadar, bencilsin de
Her yüreğin sevdasına,
Göz koyup, bağrını açmadın mı, ey zalim?
Düşman olsam ne fayda,
Özüm,canım anam bağrında olduktan sonra! ! !