DÜŞMAN OLDULAR
İki sadık dostum var, der der mutlu yaşarken,
Berrak pınarlar gibi, çağıl çağıl coşarken,
Umudun arkasından, en son sürat koşarken,
Tüm aynalar yüzüme, yar sandığım sözüme,
Beni bir bir terk edip, san ki düşman oldular…
Kader utansın desem, şansta onun ortağı,
Kırgın, üzgün halime, bütün duvarlar tanı,
Mazimizde mi kaldı, sadakat, vefa hanı?
Tüm aynalar yüzüme, yar sandığım özüme,
Beni bir bir terk edip, san ki düşman oldular…
Kahpe denen o felek, omuzlarıma bindi,
Karanlık gece yakın, güneş batıya indi,
Sabrımı yazsam dedim, kağıt, kalem tükendi,
Tüm aynalar yüzüme, yar sandığım gezime,
Beni bir bir terk edip, san ki düşman oldular…
Rızazade, gözyaşım siyim siyim akıyor,
Tek bir damlası bile, yüreğimi yakıyor,
Mutsuz olan bir ömür, yaşamdan tez bıkıyor,
Tüm aynalar yüzüme, yar sandığım tözüme,
Beni bir bir terk edip, san ki düşman oldular…
05.11.2020
Fahri Bulut Rızazade
Kayıt Tarihi : 5.11.2020 17:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kader utansın desem, şansta onun ortağı, Kırgın, üzgün halime, bütün duvarlar tanı, Mazimizde mi kaldı, sadakat, vefa hanı? Tüm aynalar yüzüme, yar sandığım özüme, Beni bir bir terk edip, san ki düşman oldular…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!