Her ortamda mutlak vardır cehalet;
Özü bilgisizlik hem de cesaret!
Kırar, döker, yıkar, yakar ve bakar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
Uyarmak, ışıtmak gücüne gider;
Bildiğini okur; ne gam, ne keder!
Acıya gülerken tatlıya ağlar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
İyilik edersin, gözünü oyar
Kör karga misali; kötüye uyar!
Sıkıyı görünce bir anda kaçar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
Cahile ‘Cahil! ’ de, versin dersini;
Yanlışı öğret ki yapsın aksini!
Farkında olmadan şeytana tapar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
Ne dost ol, ne düşman; şerrinden sakın
Ki zarar vermesin; bu, senin hakkın!
İçi içini yer, kurgular kurar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
Hak hukuk tanımaz, uygar geçinir;
Bedava sirkeye bile erinir!
Her dem ahkâm keser, çalar ve oynar;
Çıkarına koşar, güzel lâf yapar!
27.09.2009
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 29.9.2009 03:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!