Düşman Başına Şiiri - Enver Özdil

Ölüme çare yok biliyorum.
Ölmek de istemiyorum.
Zor iş be kardeşim.
Hak veriyorum Cahit Sıtkı'ya:
'kapımı çalıp durma ölüm,açmam.
Ben ölecek adam değilim.'
Ama olur mu?
Serde erkeklik var,iki paralık edemem.
İğne deliğinden Hindistan görmüşüm.
Taht kuracakyım,dudağı boyalı sarışının gönlünde.
Darendeli Bakkal Zeki'ye,veresiye yazdırmayacaktım zeytin ekmeği.
Peşin ödeyecektim askerlik bedelini.
Pantolon giymedim daha,halis İngiliz kumaşından.
Temiz hava ithal edecektim,
Yıldızlardan.
Yırtığına yamayacaktım,Ozon Tabakasının.
Siham-ı Kaza'yı okuyup,nazire yazacaktım Nefi'ye.
Daha neler neler.
Faydam dokunacaktı insanlığa yani.
Fazlasını söyleyemem,dedim ya,
Ben daha gençliğimi yaşayamadım.
En so şunu anladım,Atalar Sözüdür:
Çabalayan gidermiş çifte.
Bir dörtlük yazarken mezar taşım için,
Jandarma geldi eve geçen gün.
Düşman başına.
Bunu da yazıyorum hatıra defterime.
Gene haklı galiba Cahit Sıtkı,
'Ya hatıralarım,ya şiir defterim,
Yanarım bakkal eline düşerse.'