Şuan nefesini hissetmek isterken nefesim beni zehirliyor gibi, işte sen bu kadar imkansızsın bana. Ve ben bu kadar uzağında zincirliyim senin...
Gelmek isterken, koşmak isterken her defasında kanayan dizlerimi akıtıyorum kana kana dizelerime...
İntihar ettiriyor bir boşluktan düşercesine bu prangalı kalbim sana zincirli olsa bile...
Ölümü hissediyorum. Olmuyor,ölmüyor sana dair olanlar yinede ne dönebiliyorum ne de ölebiliyorum...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta