Sessiz çığlıklar gün gelir bir volkan gibi; patlar lavları yakar.
Sessizlikte bir anlatımın dilidir, belki biraz isyankar ama; asil,
baş kaldıran,asi.
Orada karanlıklar vardır ve benlikle yüzleşmeler, iç savaşları, haksız suçluların idam sehpası.
Ruhun arınışı gözyaşlarıyla kutsanışı gibi; temize çekişi kendini.
Güçlü olan sitemini döker boş duvarlara, sessizliği deler geçer sesler.
Ne korku barınır yürekte ne akılda izler.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;