Sen ki umud ettigim gecede
Dogan güneşten gelen
Yıllarda sakladıgım gibi
Yıllanmış ve derinden
Ellerimin terledigi zamanda
İşittigim korkulardan uzak
Bahar gibi sanki çicekler
Bekledigim gibi hala
Taze kokusunda yaşıyorum
Yaşıyorum o sevgiyi
İçimde sığmayan hüzünlerle
Yarına sıgdıramadıgım umut la
Haykırıyorum tüm zamana
Bu benim bana ait olan özüm
Ben böyleyim kimi hüzün
Hiç içime sığmayan umutlarım
Şimdi ikisi arasında bir dönüm
Diledigim özüm ve sevdigim
Belki gelirsin bir gün...
Kayıt Tarihi : 17.12.2006 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Baksı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/17/dusluyorum-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!