geceler suskundu
kör karanlıkta uyandım dün gece
hüzün vardı gökte san ki.
kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığımda
yıldızlar üşür gibiydi
birer birer kayboldu sessizce.
yüreğimde süzülen çığlıklar
kayıp gitti sıra sıra
ben göz yaşlara boğulurken.
son nefesimi gizlice fısıldadım
kalp kırık kalem kırık saz kırık
gece barışık değil hep isyanlarda
karanlığa oynar der gibiydi sanki yıldızlar.
bedenim ölüm gibi
korkma desede heceler
elimde beyaz kağıt
umudumu gündüzlere sakladım
kalemim kin kus mayınca...
Hüseyin YANMAZ
10/05/2012
Kayıt Tarihi : 21.5.2012 21:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!