Yürüyorum...
Çıkmaz bir sokaktayım.
Adımlarım kırılgan,
Ayaklarım tedidirgin..
Kalbim avuçlarımda,
Hırçın bir çocuk gibi.
Laf anlamaz, söz dinlemez.
Vefasızdır kıymet bilmez.
Tebessüm fukarası,
Nezaketende gülmez.
Yürüyorum....
Çıkmaz bir sokaktayım.
Maziden kalma bir kaç hatıra.
Yüreğinin zula sında pas tutmuş.
Bildiğim tüm doğrular.
Yalanlara karışmış.
Hayel, gerçeği yutmuş.
Terketmiş sevdiklerim.
Peşimden koşa gelen,
Gölgem beni avutmuş.
Yürüyorum...
Çıkmaz bir sokaktayım.
Karanlık pusu kurmuş.
Arasan bulamazsın,
Gökyüzünde tek yıldız.
Bu ne garip bir gece,
Ay doğmayı unutmuş.
Bitkin düşmüş tabiat,
Rüzgarın sesi kısık.
Ufuklar kan kırmızı,
Günde doğum sancısı.
Yaklaştı fecir vakti.
Öfkeden tan kudurmuş.
Yürüyorum...
Çıkmaz bir sokaktayım.
Bu yaktığım son sigaram.
Ve dilimde bir nakarat.
Yürü! Az kaldı gayret.
Adımlar nabzımla birlikte hızlanıyor.
Üç beş sararmış yaprak.
Pubucuma dolaşmış.
O hengame'de çeket,
Omuzlarımdan düşmüş.
Saç sakala karışmış.
Bize vuslat haramda.
Gün geceye kavuşmuş...
Uğur KARAKAYACI
Uğur KarakayacıKayıt Tarihi : 15.2.2022 11:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!