Ayaz mevsimlerin
Kavruk toprakların çocuğu
Yüzünde bir nişan, alıç ağacından kalma
Kendinden önce büyümüş elleri
Çatlak, nasırlı, kuşlar kadar titrek
Hangi kervanın yüküdür omuzlarında
Denkleşmez, kırılgan ve ağır
Gözlerinde ceylanların kimsesizliği
Kuytularda, narin ve ürkek
Saçları bulut artığı
Her mevsim kar tutar ufuklarını
Kaldırmaz başını, utansın hayat
İçinden büyüyen çocuk
Bir sabanın kulpunda pişirir zamanı
Yalın ayak çar naçar
Yol verin hüzne ağalar
Düşen toprağa düşsün
Beklesin kıyısında düşlerin
Umut yeniden yeşerir dalında
Belki bir gün bahar kapıya dayanır
Ağlama sakın çocuk
Gözyaşına ebabiller uyanır
Kayıt Tarihi : 14.2.2021 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!