Birbirinden ayrılmış düşünüşlerin sözlüğünde
Yalnızlık kumpası kurulur insan yüreklerimizde
Eskimiş birlikteliklerin söğüt altı gölgeliklerinde
Yaşam kendi dirimselliğini gizler derinliklerinde
Durmaksızın incelir ömür, dağlar düze iner hızla
İnsan olmanın eylemi sevgidir, yeşerir hazlarla
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim