DÜŞLERİN SEFİLİ
Gittin karanlık
Güneşe sırt dönüyormuşum
Ben yalnızca karanlığa yıldız çiziyorum
Kızımın ellerine
Annemin bahçesine çiçekler düşlüyorum
Dünü yok sayıp susmak
Ölüm değil tuzaklar korkum
Örümcek ağlarında bir kelebek
An kadar yaşanmışlığı kar sayar
Yanında asırlar kıt sabırsız
Yokluğun zulüm eza
Düşler ülkesinin sefili
Kimse getirmez ya servetini
Kimse bilmez ya içimdeki seni
Gel azat edeyim yıldızları
Gel de güneşe satayım karanlığı
Kayıt Tarihi : 7.9.2015 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)