Düşlerim maviye, yeşile, kırmızıya çalıyor
Kararmış oysa gerçekler, acımasız direnişlerim,
kifayetsiz mi kalmalıydın üç beş fukara kelimenin ardından serzenişlerim
beklemeyi mi sevdim ben, ölmeyi özleminden, kırıklarım çok acıyor ve cam kırığına benzemıyorlar
hala umudu taşıyor içinde ellerime pervane gözlerim minik bir tebessüm arıyor çehresinde
aklıma geliyor gülüşün
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta