Düşlerin özlemiyle! Şiiri - Mustafa Cilasun

Uzun
Zamandır düş göremiyorum
Yaşadığım hayatın çetrefilli hengâmesinde

Her gün
Hasretiyle yandığım umut
Beni yüzüstü bırakıyor sinem daralıyordu

İklimler
Tekdüze bir şekilde başlıyor
Kurşuni sokakların dargınlığı haykırıyordu

Güneş
Vaktinde sessizce doğsa da
Sineler sevgiyi solumadan hıncı kusuyorlardı

Rüzgâr
Renksiz solgun kokuların
Hışmıyla hiç seslenmeden yüreğe el vermeden

Gidiyordu
Tükenen nefesler misali
Hesapsız hayatların zillet kokladıkları girdabı

Nereye
Baksam, hislerimi akıtsam
Sararan yapraklarda kendimi sürekli avutsan

Kifayetsizdi
Zira bir hesabın kalan izleri
Vicdan hükmünde ki muhasebesi kalbin şevki

Karanlıklar
Prensinin dinmeyen öfkesi
Milletler sahasında bulunur kuvvetin dengesi

Hâlbuki
Onun yegâne sahibi, hükmün
Banisi en mücerret bir şekilde yakın dururken

Onsuz
Hevesler renklenirken
Zevkler kültürle anlam kazanırken ve giderken

Kimliğim
Hilkatimle bulunan aidiyetim
Evrensel rehberim, gülün renginde emanetim

Sosyoloji
Terennümünün hasretiyle
Yıllarca halime anlatamadığım mefkûreyi ülfetim