Düşlerin Külü Şiiri - Ahmet Beltekin

Ağlasam çaresiz biri bilir herkes beni,
Kimseler bilmez için için nasıl yanar içim.
Hüzün taşır sonbaharın en güzel günleri,
Artık acıyor bana herkes gibi gözlerim.

Ağlıyorum,gözyaşlarım gözlerimde kuruyor,
Yalnızlığımı kimsesiz biri gibi yaşıyorum.
Sevinçlerim kalbimin derinliklerinde duruyor,
Ben gülmek için sıradan bahaneler arıyorum.

Unutma küllenen aşklar bir gün mutlaka ölür,
Taş duvarlar arasındaki ıssız sokaklar gibi.
Aşk günün birinde mazinin karanlığına gömülür,
Güz bahçelerinde hasret dediğin uzaklar gibi.

Sevemezsin beni,boşuna uğraşma,çıkar aklından,
Zaten gözlerimde nöbete başladı çılgın acılar.
Akşamlar zor geliyor içimdeki karanlıktan,
Düşlerin külünü savuruyor şimdi vedalar.