Gülüşüne sakladığın hüzünleri gördüm,
Gözlerinden taşan yalnızlıkları...
Bazen en sessiz çığlık,
En gürültülü fırtınadan daha çok yakar içini.
Gidenler dönmez, biliyorsun,
Ama beklemekten de vazgeçemiyorsun.
Kim bilir, belki bir gün,
Gittiği yoldan seni özleyerek döner.
Zaman yaraları sarar derler,
Ama bazı yaralar, zamanla daha da kanar.
Unutmayı öğrenmek mi zor,
Yoksa hatırlamamak için savaşmak mı?
Ve yine de,
Her şeye rağmen,
Bir gün güzel şeyler olacak diye,
İçinde küçücük bir umut saklıyorsun
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 02:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!