Gökyüzü, ağır bir perde gibi çöküyor üstüme,
Günler, ince çatlaklar bırakıyor tenimde.
Zamanın içinden süzülen bir sisim artık,
Ne tam varım, ne de yokluğa aitim.
Düşlerim incecik bir ipte sallanıyor,
Her kelime, derin bir uçurumun kenarında.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta