Düslerin İçinden Şiiri - Tülay Esat

Seslerin akisini duyuyor musun?
Puslanan baksimi? ?
Yaslanan bir resim gibi duvarima,
Boyun bükmüs bir gelincik yollarima.
Ayri yollardan,
Ayrilan yollara..

Henüz kesfedilmemis bicimsiz bir mehtap,
Sinirsiz düslerin sahilinde.
Esasinda haykirmakta,
Her sevda kendi dilinde.
Kirginligim sakinlesir,
Ilham düsen kalemimde.

Ezberimde o hülyalarin ilk adimlari,
Kulagimda uguldasir yanik bir agit,
Sanki sen hic yasamadan,
Yasayamadan ölmüssün.
HAYIR!
ÖLME!
Gülücükler cinlasin yine düslerinde!
BIRAK,
GITME! ..
Unut kanadinin kirikligini...

Sen tutmadin mi ellerimi,
Ben göcecekken hani?
Uzak illerin uzaktadir güzellikleri...

Ben kirik bir dalin misafir kusu,
Sen yorgan almis üstüne.. düsün!
Sen biraz da göge cevir gözlerini,
Bir tanri var unutma ki,
O mukadderdir! !