Hisler bulvarındayım, yüreğimde penguen bir sevda. Düşlerim buzul tuvale seni çizer. Hangi sıcaklığın eritir bu çizimleri bilmiyorum.
Hızlı geçiyor burada sensizlik.Gülün gözlerinden kıpkızıl sevdalara taranıyorum. Suskunluk hüzünlü bir veda gibi ibrişim serper alınganlıklara. Bir bülbül korosu Kurdi Hicaz derdimden seni çalıyorlar.
“Aşk Aslında Çok Özel Birinin Gelip Yarana Dokunmasıdır”
Büyümek dedikleri aslında hep bu korkunç boşlukta hep üşümektir hep üşümektir”
Bu nakaratların dilinde aşka müptela özlemin üşür,ruhun sıvılaşır,akar kimyasal bir yasa.Bu yasların yaralarımı piminde.Bir yağmur yağmasa infilak edecek sana olan bağıllarım bilesin. Her yara kurumaz bu da gerçek. Yaralı aşık özüyle buluştuktan sonra boşluğa düşmesi ölümle özdeş bir duygu.O eski boşluk örtmeye başlar hoşluğu bir yara sızı süzer her yerini kalırsın boşlukta. Bayatlanmış gidişler,sağır unutkanlıklar lal korkular ertelenen düşler buzlaşmış uzlaşmalar hırslar basit hesaplar örter belki; ama senden uzak kalışın kalıntıları örtemez ki…
-Neden üşütür sevgi mevsimim söyle?
-Neden taşıyor başını koyduğun göğsümden binlerce deniz?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta