Düşlerimizin En Vazgeçilmezi

Biz bu vatanın hicret tutkunu çocukları
En sevdalısı bu coğrafyanın, al bayrağın
Her umudun hüzne dönüştüğü yerde,
'Vatan Sağ Olsun' diyebilen biz değil miyiz?
Biz değil miyiz öksüzlüğümüzü hissettirmeden,
Bizi öksüz koyanlara ölümüne sahip çıkan,
Kim daha içli söyler, kim daha coşkun, kim daha aşkla,
Ulusal Kurtuluş Marşımızı, bizden başka kim?
Sevdamız öyle büyük, öyle geniş ki gönlümüz,
Ve öyle bencil ki, ne önce can, ne sonra can,
En önce Vatan!
İlk önce Vatan!
İlle de Vatan!
Al Bayrağım dalgalanır yurdun dört bir yanında,
Ezanlar ona eşlik eder, ozanlar ona eşlik eder!
Asla payidar olmaz; kim ki kalleşlik eder!
Amaç aynı, gaye bir, ülkümüz birdir bizim.
Servetimiz, malımız, mülkümüz birdir bizim.
Biz bu vatanın öz be öz evlatları,
'Muasır Medeniyet' düşlerimizin en vazgeçilmezi.
Nasıl severse bir anne çocuğunu,
Nasıl kollarsa çocuğunu bir anne,
Ölürse çocuğu için bir anne nasıl?
Onca severiz!
Onca kollarız!
Onca ölürüz yurdumuz için....