Düşlerimizdeki hep aynı kırgınlıklar değil mi?
Selamlaşırken bile Allah belasını versin diyen iç seslerimiz kaldı kuytularımızda.
Hep sonradan söylenenen bestelere benzemeye başladı bu ayrılıklar,
Nostaljik burukluklar kaldı ardımda.
Bir adanın yanlızlığı kadar saklı acılarım var,
Bir de ben varım,
Öyle mağrur öyle yorgun,
Hep kaybolan ve kaybettiği şehrini arayan ben.
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 19:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!