Düşlerimiz Dokunsun Ayışığının Huzmesinde

Boşluğa yuvarlanan kuru bir umuttu
Dudaklarından kulaklarıma dökülen
Kuruyup sararmış güz yaprakları
Of çektiren bitmeyecek bir özlem

Senin anlatacak çok şeyin vardı
Anlatabilirdin usanıp bıkmadan
Ama çaresizlikten haber veren
Elçileri sevmez hiç kimse
Hele acıyı kollarında sallamaz
İçinde aşk kokan ninnilerle
Şimşek şimşek sevgiyi arayanlar

Yaralı bir kuşa acır ancak insanlar
Peşinde koşulansa güneşin ellerini
Tutup sonsuzluğa yürümektir

Bir sevda türküsünü yazmaya hazırlanırken
Doğanın aşk kokan parmakları
Yüzün hesap yapmayacak kadar parlaktı
Saçların denizme dökülmeye hazır
Elleri koynunda sabırla beklerken
Güllere kül serpenleri kim sever

Her söylediğinde umutsuzluğun zaferi vardı
Oysa su şırıltısısın hala beni saran
Hayallerimde güneşler tarardı saçlarını
Bir kiraz ağacının dalında biterdi
Dudaklarına renk verecek divit

Başlamadan biten sevdaların
İnfaz saatlerinde gelirsin aklıma
Ayrılık trenleri geçer uzun konuşmalardan
Yüzünde pişmanlığın gamzesi olurum
Direniş saatlerini hatırlarım
Çocuk masumluğundaki ısrarcı
Kelimeler tutar ellerimden
Getirirler kurduğun barikatin önüne

Sevginin aynalarda yansıyan
Sureti kaldı hafızalarda aslı yerine
Sanma ki kızgınım sana
Halleriyle sevgiyi kucaklayan kız
Sırça köşklerdeki rüzgarsız uçurtma

Oysa korkmayıp uzansaydın
Gönlümün mutluluk kokan çimenlerine
Duyardın Akdenizin sevdiğin mavisini
Korkuyla kalesine çekilmiş damarlarında

İzah edeyim anlayamadığın şeyi
Acının kangrene dönüşmemesi içindi
Ulaşamayacağımız menzilde düşlerimizi
Gögsünden bıçaklayarak bırakmamın nedeni

Yüzünden izlerim içinde koşuşan
Atları dizginlemek için verdiğin mücadeleyi
Bu mücadeleyi kazanmanın
Seni nasıl mutsuz ettiğini
Gözlerindeki denizin dalgalarını
Korku tsunamisinin çalıp gittiğini

Arzularının aysberginde gizlidir
Hatıralar mezarlığına gömdüğün
Yaşanmamışlıkların acı hatırası
Farkında değilmisin rendeleniyor
Hayatımız sonu olmayan beklentilerin
Değirmen taşlı ellerinde

Kurşun sesli söylevlerini bitir
Haber sal içinde ırmak sesi olan sevdalara
Bin karanfillerden örülmüş bir sandala
Islanalım sevgi yüklü yağmurlarda korkusuzca
Söküp atalım yüreğimize batırılan
Korkunun kirli tırnaklarını
Düşlerimiz dokunsun ayışığının huzmesinde.