küçülen mendiller gibiyiz
sığıyoruz ceplerimize
varidatlarımızı taşıyoruz
keselerimizde
gözlerimiz küçülüyor
sonra göz payımız
gönlümüz küçülüyor
sonra gönüle girişimiz
dünya küçüldükçe
büyüyor çığlığımız
uçuruma karşı yüzüyor
ufalan yüzlerimiz
perdeler çekildikçe akşam
açıldıkça sabah olmuyor
borçlarımız ödendikçe
artıyor borçlarımız
tufani bir öykü bu
biliyoruz
denizlerimiz taşıyamıyor teknelerimizi
avuçlarımızda eriyor kimliklerimiz
bütün coğrafyaları alıyoruz terkimize
bütün zamanları dizip düş ipliğine
gerçek satıp düş alıyoruz
böylece
düşlerimiz büyüyor sadece.
Ali Tekmil / 28.03.1995 - Urla.
Ali TekmilKayıt Tarihi : 19.5.2007 21:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!