-Düşlerimin Ötesinde- Şiiri - Songül Eme ...

Bazen sarar yorgun düşlerimin sızısı
Bir garip olurum puslu soğuk gecelerde
Kimi savrulmuş,kimi yitirilmiş
Kimiside avucumdan kayıp gidiyor
Oysa hepsi sıralıydılar düne kadar
Ve benimdiler
Ve çoğalan arzularımdılar

Karmaşık bir hayattı benimkisi,
Süzgeçinden geçmekse zor
Hepsi takıldılar birer birer
Ve tükendiler yüreğimde
Anladımki bir ben kalmışım çırılçıplak
Birde yaşamak kaygısı...

Ya geride kalan düşlerim
Çekilen hasretlerim
Neydi umarsızca yaşadığım sevdalarım
Ötesi denilen bir kuytuya atmaktı çaresizce
Olmayınca olmuyor,süsleyip sunulmuyor
Neden diye sorulmuyordu üstelik

Düş dediğin gölgesine sığınmaktı
Saklamaktı içimdeki beni sessizce
Oysaki gecenin soğukluğu ne kadar gerçekse
Yaşamın acısıda o kadar gerçekti
Bana kalan
Düşlerimi savurup
Umutları ekmekti sancılarımın içine..

Şubat 2003
(ne demiş ozanımız umut aşın ekmeğidir)