Düşlerimin Kazası Şiiri - Muhammet Sait ...

Bir seri katil gibi her zamanki soğukkanlılığıyla öldürürken yine umutlarımı zaman
Bir takvim yaprağı daha koparıyor melekler ömrümden bu gece
Birden gülüşün düşüyor aklımın avlusuna, bir yaprak gibi
Beyaz bir kuş, kanatlarını yakıyor karanlığımda
Ve tebessümün parıldıyor birden şarampole yuvarlanmış hayallerimin çatlamış dikiz aynasından
Yüzün yansıyor kazara, kazadan kalan monofobik yanıma
Usulca dokunmaya çalışıyorum yanaklarına avuçlarımın içiyle
Ama kahretsin yine seraplardayım...

Kaza geçirmiş düşlerim, ağır yaralı
Masada kalıyor cerrahi müdahalede bulunulan gülen yanım
Birileri kadavra niyetine hayallerimi çalıyor
Sesleniyorum, sesimi duymuyor morg vicdanlı kimseler
Biliyorum artık hiçbir şakayla iyi anlaşamayacak ve hiç bir kahkahaya ayak uyduramayacak gülüşlerim
Artık beynimin hiç bir komutunu eski disiplininde takmayacak, dikkati küskün duyu organlarım
Eskisi gibi hiçbir şeye öyle içten gülemeyeceğim mesela
Ve hiç bir otopsi raporu, bir daha geri getiremeyecek kaybettiğim o gülen yanımı…

Şimdi alt yazısı kaçırılmış bir yabancı film gibi tat vermiyor artık hayat
Hem yıldızlar da parlak değil nedense
Şarkılar gülmüyor
Yoksun
Bir yanım eksik...