Düşlerimin Kanadını Kıran Kadın

yatağına sığmayan ırmaktım
hep sana aktım
sen bana uzaktın

karları giyinen ağacın dalındaki serçe gibi
çaresiz ve açtım
yüreğinde ısınmak
sevginde mutluluğa doymak için
kapına vardım
sen bana tuzaktın

işte sol yanım dediğim kadın
bir tek seni sevdim böylesine
sen sevgimi de
beni de anlamadın
kırdın düşerimin kanadını
körpe sevinçlerimi
tomurcuk umutlarımı yaktın
bende kül yığını bıraktın

beni en çok gözyaşlarınla vurursun
sakın atma sonra üzülürsün
sevdam kokan hediyeleri koy zulanda bulunsun
düşlerimin kanadını kıran kadın
içindeki tozlu raflarda unuttuğun yüreğin
getirmek isterse seni bana
beni yine bu sevgiyi büyütürken bulursun