Her uzvumla ayrı bireyler anlatıyorum belki
Yüzüm gülmese de, tebessüm ediyorum
Güzel düşünceler barındırıyorum/Umut ediyorum
Çocuklar düşlüyorum /Barış’a koşan çocuklar
Eksikleri muhakkak vardır hayatında
Tüm olumsuzlukları umutla boyuyorum
Kendimi hiç kandırmıyorum
Çırılçıplak soyunduğum acının karşısında duruyorum
Acılar benden utanırken/ben ölüme kursun sıkıyorum
Bir çocuk daha fazla oyun oynaya bilsin diye
Tüm mavi düşlerimi yakıyorum
Bir civcivin ötüşü gibiydi haksızlığa mahkûm edilen çocuklar
Masumiyetleri yeri göğü yırtarken
Sessizliğe gömülmüştü tüm insanlar!
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 20:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!