Düşlerime Sığınırım Şiiri - Kutsal Çakır ...

İçimde yaşanan mutluluklar,çekilen acılar
katmerlenirken ve öyle ki...
Acı artık incitip yakan bir duygu olmaktan uzaklaşıp
haz veren serin bir duygu haline gelirken,
Yaşanmış yaşanacak düşlerime sığınırım
ve yırtıklar,sökükler içindeki zihnimde
Düşler ve düşünceler dans etmekteyken
Artık yağan kar tanelerim gibi uçuşmaktadırlar
Kar tanelerinden birini yakalıyıp ötekine eklemeye,
Oradan da anlamlı ve tutarlı olabilecek
“bütünlüklere” ulaşmaya çabalarım.....
Bazen mutluluktan kelebekler gibi uçuşurken...
fakat bunu da beceremez sessizce yılarım.
Bu inançsızlıkla ruhumdaki yarıklar giderek genişler,
Yaşamın gerçekliğin, soğuk, buz gibiliğini
Duygularımın ılıklığı ile bütünlerken
istemin ateşiyle eritmek isterim.
Müdahalede bulunmaya çalışırım
fakat ne hazindir ki bu eylemim de
Kendi içinde beyhudedir.....
İncinmişliğimden,gurur yarasından,
Kanılarımdan yarattığım öfke kıvılcımlarıyla
Keçeleşmiş yaşamı çekip çıkarmaya çalışırım.
“Yaşam yaşamdır, kare kök almak değil” diyerek
Acılarımdan,direnmelerimden,
Sevinç ve mutluluklarımdan
Nedenli nedensiz, sonuçlu sonuçsuz,
Düşlerimden, gerçek yaşama saldırır
İçinde kendimin de olmak istediğim bir dünyayı
Oluşturulan,sınırlarından koparıp almak isterim.