Düşlerime Kar Yağar Gecelerde

Derin bir karanlık yayılır gökyüzünden
Rüzgârın ağzından yükselir dondurucu ıslık
Bembeyaz gecede başlar doğum sancıları
Pürtelaş içinde sokaklar, caddeler

Yanar izbe köşede evsiz kedinin gözleri
Kar yağar kedinin ayaklarına, lapa lapa
Pencereden el sallarım içimdeki çocuğa
Bir ses çağırır beni karın ahengiyle
Elimde beyaz düşlerimle fırlıyorum sokağa
Zemheri tipiye karışır sokağın başında
Uyanır sıcak anılar soğuk dehlizlerde
Titreyen dudaklarımda kadim bir okul türküsü
Damdan dama atlayan çocuklara takılır düşlerim
Yıllanmış ak düşlerime kar yağar her gece

Ne zaman kar yağsa depreşir düşlerim
Hatıralar beyaza bürünür rüyalarımda
Lapa lapa beyaz hatıralar iner başucuma
Kartopu düşlerime selam olsun

Tüm şehir beyaza bürünmüş bu gece
Ölüme kuşanmış yiğit bir nefes gibi
Renk cümbüşüne ram olmuş sokak lambaları
Elimde şaha kalkmış kızağım ve deli düşlerim
Sürükler beni beyaz hatıralar dolu yokuşun başına
Hatıralar, tüm şehri kuşatır dalan gözlerimin tünellerinde
Düşlerimden kar yağar inceden, yere düşen karın üstüne
Beyazlar ülkesinde kardan evler yaparım düşlerimce
Yüreğimi sererim soğuk iklimlerden gelen hatıralara
Toprak damlı, beyaz hatıralarla süslü evlerde
Kar küreyen içimdeki çocuğa selam olsun
Kovarım kapıda bekleyen tüm kederleri
İçime düşen ak kanatlı rahvan atlarla
Evin içini ısıtır maziye dalan gözlerim

Gitgide artıyor rüzgârın notasız haşin melodileri
Bacalardan duman gibi yükselir evlerdeki sessizlik
Kardan adamın gözlerine düşer beyaz düşlerim
Toprak damlı düşlerime selam olsun

Yürekten ülkeler kurarım, kar bakışlı gecede
Beyazın naif avuçlarına nefesimi üflerim
Geceleri üşümesin yürek ülkemdeki çocuklar
Kar yağdığında geceleri türkü kokar çocuklar
Sıcacık masallar demlerler lamba ışığında
Yenilmez kahraman olurlar destanlarda
Lapa lapa sevgi yağar ülkemde çocukların başına
Ninniler vuslat olur sallanan beşiklerde
Kayan çocukları beklerim köşe başlarında
Umut biriktiren yürek ülkesinde
Yarım bırakılan tebessümleri, solan gülleri
Yeşertirim kardelen diplerinde, üşüyen ellerimle

Ülkemin kalbini sererim üşüyen çocuklara
Yürek ülkemi severim düşlerim gibi
Kar ve karanlık artıyor, kedi çaresiz
Kar yağar toprak damlı düşlerime

Uyandım birden beyaz bir rüyadan
Perdeleri araladım hafifçe köşesinden
Gecenin nâlân sesini yudumladı pencereler
Doğa ana kefenler giymiş köşe başlarında
Bir evsiz fırlıyor kaldırıma, çaresiz adımlarla
Şakayık ahengiyle iniyor lapa lapa kar
Camların buğusunda canlandı çocukluğum
Uzaklara daldı birden küçülen gözlerim
Süt beyazı semadan melekler iniyor rikkat atlarla
Arındırır kirlerden günahkâr yeryüzünü
Beyza örtüsünü serer kanlı caddelere beyaz melekler
Beyaz melekler, kin ve nefreti siler hayatın gözlerinden
Aynalara fışkıran kan izlerini alır beyaz bir mendil ile
Üşüyen çocukları öper yağan kar ve karanlık
Berfin bir bayrak diker kentin ölgün kalbine kar
Yaşamın faniliğini hatırlatır soğuk kefen ve kar
Kuruyan dudaklara son bir öpücük bıraktığında

Pencereden bakarken sokağın başına
Rüyada gördüğüm kediye takıldı gözlerim
Yürek ülkesine beklerim, avuçlarımda güller ile
Üşüyen tüm çocukları ve hatıraları

04.02.2016