Düşlerime gel Şiiri - Şeyhmus İdrisoğlu

Bu gece düşlereime
bir yıldız parlaklığıyla geliyorsun.
Uzun zamandır bana küsmüştün;
gelişin öyle mutlu ediyor ki beni,
anlatamam.

Uyanıyorum…
Hâlâ yanımdasın.
Gerçek gibi;
oturup konuşuyoruz.

“Bir dostu kırmamış,
onun vesilesiyle geldim,” diyorsun.
Ben de “Geldin ya,” deyip
sevincimi çocuklar gibi
oley diye bağırarak anlatıyorum.

Gündüzleri bir şekilde zaman geçiyor,
diyorum sana.
Ama akşam eve girince,
çok sevdiğim bu ev
birden cehenneme dönüyor,
biliyor musun?

Gece saat on olmadan uyuyorum.
Kurulmuş bir saat gibi
tam 02.30’da uyanıyorum.
Eski Yunan filozoflarının hayatlarını,
felsefelerini dinliyorum;
uykusuzluğuma akıl katıyorum.

Bu gece bir değişiklik oldu.
Uyudum…
Ve rüyama geldin.
Öylesine gerçekti ki,
gerçekle rüya arasındaki çizgi silindi.

Gündüzleri gelemiyorsun,
seni çok iyi anlıyorum.
Ama ne olur,
sıkıcı gecelerimede
rüyalarıma gel.

Senden sonra
hiçbir şey eskisi gibi değil, biliyor musun?
Çok sevdiğim spor,
içmeme kızdığın rakı bile sıradanlaştı.
Özgürlük naraları attığım dağlar
şimdi
şeytanların kol gezdiği yerler gibi geliyor bana.

Onun için
gündüz gelemiyorsun biliyorum.
geceleri düşlerime gel.
Ş. İdrisoğlu