Düşlerime Davet Şiiri - Arif Güven

Bulanık bir denizde,dalga olup apansız,
Çarparak,yükselerek, çağlayarak gelsene.
Yırtıp yedi kat göğü,yıldızları zamansız,
Aşıp da bir müjdeyle, habersizce gelsene.

Bir kız çocuğu gibi, ellerinde umutlar,
Gözlerinde umarsız,kaybolmuş tüm zamanlar,
Hep Seni düşünüp de özlediğim tüm anlar,
Alıp özlemlerimi, düşürmeden gelsene.

Kapılıp rüzgârlara, savrulup kuş misali,
Kanatlarından aksın, sevdanın bin bir hali,
Bende kalsın bildiğin, aşıkların vebali,
Mecnun gibi hasretim,Leyla’m olup gelsene.

Ayın ışığı yetmez,gökyüzüne ve bana,
Bir güneş gibi doğup,beni aydınlatsana
Yıldızların en parlak,en güzel olanına,
Mehlikaya muhtacım,yıldız olup gelsene.

Arif oldum bilirim, seni her şeyden öte
Verdiğin değer gibi, değerlisin yürekte
Ellerimi açıp da, yalvardığım dilekte
Tıpkı bir dua gibi, umut olup gelsene…