Birdenbire..
Kirpiklerim arasından;
Gözlerime aşk kaçtı,
Öyle kalmasını istedi; belli ki yüreğim..
Havaya düşen cemre,
Gecenin soğuğuna yenik düşüyor.
Sonu olmayan bu zamanda; bedenimdeki acı,
Yüreğimdeki sevgi ile yoğruluyor..
Aşkı müjdeliyor, baharın habercisi cemre.
Sınırsızca sevişiyor kırlangıçlar,
Uçmak yetmiyormuşçasına;
Özgürlüğün tadını çıkarıyorlar..
Ne zaman ben de sevmeye başlasam,
Hep korkmuştur bu deli yürek.
Sonunun acılara gebe kaldığı bir sevgi,
Hiç engel olabilir mi ki korkulara..
Bugün cemre düştü düşlerime;
Bir kırlangıç oldum:
Uçtum düşlerin başladığı yerlere.
Sonunu hiç düşünmeden;
... seviştim hayallerimle...
21 Şubat 2007
(Cemre Zamanı)
Kayıt Tarihi : 11.7.2007 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Ceylan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/11/duslerime-cemre-dustu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!