Uyandırma beni anne,
Rüyamın en tatlı yerinde.
Üstümü örtersin değil mi sessizce,
Gülümsemesini görür gibiyim sanki,
Islak gözlerinin ferinde.
Uyandırma beni anne,
Olmadı mı hayallerin senin de.
İşte o hayallerdeyim gizlice,
Bana sevdiğini söylüyordu inan ki,
Gevelercesine ağzının içinde.
Uyandırma beni anne,
Bir ümit var hala içimde.
Düşlerimin misafiri çıkıp gelince,
Geride öyle bir mutluluk bırakır ki,
Anlatırım uyanınca dizinde.
Hadi, hadi uyandır artık anne,
Umut kalsın düşlerimin gölgesinde.
Unutmayacağım soluk aldığım müddetçe,
Ve şunu bilesin ki,
Hala bıraktığım yerde,
Düşlerimdeyim anne...düşlerimde!
Kayıt Tarihi : 12.3.2006 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Türkmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/12/duslerimdeyim.jpg)
İzniniz?
İstemezseniz hemen silinebilir.
Saygı öncelikli sevgiler.
SaygıLar
TÜM YORUMLAR (2)