insanların yüzlerinde eskiden kalma bir tebessümün izleri
ve hala gülmeye çalışıyor bazıları
hiçbirşey olmamış gibi
bazıları umutlu, güneşin bir gün doğacağından
benimse umudum hiç kalmadı
bir sabah güneşin yerine, pencereme senin doğacağından
sevdana esir, aşkına ben köleyim
sen yoksan yanımda bırak beni öleyim
hani aşkımı anlatmamı istiyorsun ya
bir ömre sığmadı ki, bir şiirde söyleyim
ama yine de seni düşünmek huzur veriyor bana
..........
..........
Kayıt Tarihi : 1.11.2002 20:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/01/duslerimdesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!