düşlerimdeki renkler,
hep oyun oynarlardı bana.
ışıksız renk can bulmaz.
gökkuşağına merdiven dayadım
inat ettim,
tırmanacağım.
değişik bir karanlık altında
bir ayağı olmayan merdivenin üzerindeyim.
neler anlatır bilseniz
yere düşen sarılar,yeşiller,maviler...
birazdan yağmur dinecek
hava aydınlanmaya başlayacak
ağır ağır...
yanaklarımdaki tebessümün bir sebebi var.
insan;
gökkuşağı yok olacak diye sevinmez
bir gidenin
başka bir yeni geleni olur
her ışık kaybolduğunda
üzülmem ben
ya da
her rüzgar esip bir şeyler götürdüğünde benden.
kalbinizdeki gökkuşağının parladığını görebiliyorsanız
hep gülücükler olur dudaklarınızda
sevginizin ışık fırçalarıyla yapılmıştır o
ne yağmur ister açmak için
ne de bulutların kavgasını bekler...
Kayıt Tarihi : 11.3.2018 14:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!