hayatım öylesine zordu ki, kendime yepyeni bir hayat bulmaya karar vermiştim. olabilecek binlerce mümkünüm arasında bana en yakışanı bulmaktı niyetim... yeryüzüne girdim, arasına daldım canlılığın, insanın, taşın, suyun... en kolay hayat hangisiydi... bulacaktım, kararlıydım...
kuşları gördüm sordum; hayatını yaşamama izin verir misin?
kuş dedi ki: hergün düşme korkusuyla yaşayacaksan.. al senin olsun, yaşa..
balıklara sordum
balık dedi ki: hergün boğulma korkusuyla yaşayacaksan... al senin olsun..
yılana sordum:
yılan dedi ki:bu kadar sevgisizlikte yapayalnız yaşayacaksan, herkes senden kaçacak... al senin olsun
tomurcuklara sordum:
tomurcuk dedi ki: herkesin umudu boynunun borcu olacak, yüküm ağır... al senin olsun
çiçeğe sordum:
çiçek dedi ki: güzelliğin sembolü olmak zorundasın, yapacaksan... al senin olsun...
erkeğe sordum:
erkek dedi ki: tahakkümün, savaşların, kavgaların simgesi olarak algılanacaksın... al senin olsun
kadına sordum, yaşlıya, gence, çocuğa, doğaya... börtü böceğe...
hepsinin yaşadığı öylesine zordu ki....
anladım sonra, anladım... en güzel, en kolay hayat benimkisiydi... anlamlarımla vardım.. yaşadıklarım benim kimliğimdi... acılarıyla, gülüşleriyle, düşleriyle benim hayatım en kolay olanıydı belki de.. herkes kendi hayatında, kendi hayatıyla güzeldi, anlamlıydı...
hayatım benim anlamım, yasallığım, öznelliğimdi...
başka hayatlar da kendilerinin... güzellik buydu belki de...
anlamıştım! güzellik kendimiz olmanın, kendi anlamlarımızı bulabilmenin adıydı...
herkes kendi sıradan görünen hayatının kahramanıydı... kiminde bir mareşal gibi dönüyorduk acılardan, kiminde gaziydik, bir çoğunda şehidiydik kendi yaşamlarımızın....
kahramandık, yaralarımız bol olsa da gülmeyi bilerek...
sıradan görünen, çoğunda anlamsızlaştırdığımız, anlamsız bulduğumuz/bulunan, birçoğunun görmediği, görülmediğimiz hayatlarımız...kahramanlıklarımız aslında...
kendi hayatımla, kendi hayatımdaki bene, benin anlamlarına, düşlerine, gülüşlerine dokunmaya çalışıyorum şimdi...
dokunuyorum... anlamlarıma
gülsünler diye gıdıklıyorum kimi zaman :)
güzelliklerimiz dokunulmayı bekliyor, anlıyorum...
Kayıt Tarihi : 31.7.2012 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!