Sen.!
Sen benim, düşlerimde bile öldün ..
fütursuzca söylediğin sözlerin,
Yüreğime işledi, inceden inceye...
Sen hep karakış oldun.
Zemheri olup, umutlarımı dondurdun.
Senden öte bir sen vardı içimde,
Acımasızca öldürdüğün.
Ahlarım ahh...! o ahlarım varyaa
Geceleri gökyüzünü hüzne boğuyor.
Yahu ne istedin benden
Şu üç günlük dünyada.
Sığdıramadın şu körpe yüreğimi,
Hiç bir yere sığdıramadın..
O güzelim yıllarımı çaldın benden ..
Duaya sarılıp,
soğuttum yüreğimi senden.
Tozlu raflara kaldırdım senli günleri.
Sonra, kenndime ayırdım
Kalan yılları..
Seni bir an düşünmeden,
Aklımdan bile geçirmeden..
Yokmuş sun gibi,
hiç olmamışsın gibi,
Hayatıma hiç girmemişsin gibi..
Sen.!!
Sen benim düşlerimde bile öldün...
Ahlarım kırdığın yerden
kırmaz mı sanırsın seni..
Seni sildikce hayalimden , yüreğimden ..
Silindi suretin de gözlerimden ..
Sığındıkça, yüreğim, Hakka
Gönlümde, gözümde ,
Her zerremde öldün sen...
Öldün sennn...
Sen.!
Sen benim düşlerimde bile öldün...
Kayıt Tarihi : 12.1.2025 22:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!