bir bir sönüyor yitik kentin ışıkları
buğulanmış gözlerim karanlığa alışıyor
birkaç saat önce heryerime sinen kokun
şimdi tüm bedenimden beynime doluşuyor
kalbim kıpırtısız,sanki çarpmıyor
sımsıcak sarılışların, öpüşlerin hala gözlerimde,
oysaki gözlerim yok şimdi,karanlığa yenik
dudaklarım dudağını,ellerim saçını arıyor
vakit geceyarısı,sokaklar ıssız ve sessiz,
sadece,melül gözlerinin parıltısı aydınlatıyor
senle uçarcasına geçen saat sanki durmuş,
aheste giden şimendifer misali zaman
beni değil sensizliği sorguluyor sanki akşam
ben değilmiydim,zamansız üzen gözlerini?
şimdi apansız gözyaşları törör estiriyor,
pişmanlık militanları eylemler düzenliyor düşümde
penceremden süzülen asmanın kolları boynumda,
nefesim daralıyor,soğuk terler sırtımda,
üzüntülerine aflar diliyorum,nafile
aman vermiyor düşler,gerçekten ötedeyim
sevdiğimi haykırıyorum,daldığım karabasanlara..
Kayıt Tarihi : 25.1.2005 19:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)