tanıdık gülüşler geçerken gözlerimden,
duyulmaz haykırmaları yüreğimin
olası sevmeleri gönlümden çırpına çırpına düşmeden,
gören gözlerim görmez, duyan kulağım duymaz olup,
yudumlanacak aşkları göçer alışkanlıkları terk etmeksizin,
unutulmamış titreme nöbetlerinden uyandığımda
hatırladıkça ürken ürktükçe eriyen benliğim,
adını duyar duymaz yakamoz ateşinde kavrulalı
ve içimdeki güneşin son patlamalarını
yalnızlığımla boğuşarak tutmak isterken
sen bende, ben sende, ben bende kayboluyorum.
Zeki BilginKayıt Tarihi : 11.6.2014 22:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!