Bir kitap gibi dürülürmüş dağlar
Çer-çöp halinde sürülürmüş bağlar
Ömür bitti; bitti, oyun eğlence
Gün üstüne savrulurmuş o çağlar
Düşlerim vardı, bir ömre yetecek
Kim derdi ki, güneş gibi batacak!
Aklım, can evimden koptu kopacak
Kemal vakti, zeval vaktine ağlar!
Kayıt Tarihi : 29.8.2010 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!