Düşlerim Vardı! Şiiri - Hüzünlügenç

Yüreğimi de götürdün Benden giderken…

Özlemin sığmıyor artık Yorgun Yüreğime,
Zaman durdu sanki,dondu inadına ellerimde…
Bu çaresiz bekleyiş Tüketiyor beni usul usul…
Sesi çınlıyor Sevdamın YaR! Tüm Hücrelerimde..

Düşlerim vardı…

Derin bakışların Yüreğime oturduğu zaman,
Dilimde ki Heceler,Binlerce vebali taşıyordu…
Söylemem gerekirdi,Sustum…Söyleyemedim…
Yaşanmamış Bir Ömrün en yaşanılacak yanı ile Gelmiştim …

Düşlerim vardı…

Hüzünler İçimi Esir almayacaktı…Kavurmayacaktı deli Kor gibi…
Özüm dökülmeyecekti toprağına Sevdamızın…
Karabulutlar çökmeyecekti Umutlarımın Üstüne
Düşlerim Savrulmayacaktı Karanlığına Gecenin…

Ne SeN GiDeBiLDiN BeNden,Ne de BeN SeNde KaLaBiLDiM…

Konuşmalıydım,Konuşamadım…Lal oldu Dilim…SuSTuM…
Sustuğumda bu Şehre Yağmurlar yağdı,Kurşun kurşun…
Her damlası Beni vurdu ilk önce..
Sutuğumda İçim parçalandı,Binbir parçaya bölündüm Ben..
Önce Hasretin resmi mıhlandı Yüreğime..
Sonra Hayalin mıhlandı Yorgun Zihnime…
Susmalıydım YaR,Çünkü artık Hüzün Kaçmıştı Titrek Sesime…

SuSTuM…
Belki de En Güzel Böyle anlatabilirim sana içimdeki Cehennemi…
Çünkü Söküp atamadım Sol Yanımı…
İçimde Atamadım Sana ait ne varsa,
Atamadım Şu Hüzünlerin Kuşattığı Yüreğimi…

SuSTuM…SuSMaLıYıM..

Biliyorum belki de Sessizliğim En Uzun bir “EyvaALLAH” kadar olacak ama…