Düşlerim sefaletin en bayağısını

düşlerim sefaletin en bayağısını
ve ayaklarımın altına alırım en soylu acıları
üzerinde tepinirim saygısızca
kibirli olduğumu hiç inkar etmem

soytarıların sesi yankılanır kulağımda
duymak için yaşamın sesini keserim
dinlerim tatlı ezgilerini
alay etmek için acele etmem

imkansızı düşlerim kimi zaman
doruk ve düşüşü beraber yaşarım

sevginin ve nefretin ötesinde
bir duygu var
işte ben
ona aşığım
ve dışlarım geriye kalanları
bayağıdır yaşam kargaşasında çünkü
bilirim ruhumda artakalanları

kendi sesinden nefret eder bazen kargalar
bir çirkin ses kaç göz oyar bilinmez
karganın da umrunda değildir sözler
sözün özünü göz mü belirler

yücelik uğruna vazgeçtiklerim
her gün yoklar beni
en zayıf anımı bekler hep
bilmez ama hiç
güçten nefret ederim
zayıflıksa
masum bir kabulleniştir olsa olsa