Düşlerin şafağına uyanan bir seferi,
Mahşer karanlığında kalma geri.
Bir ışık var yoldan epey ileri,
Sor kendine aydınlık mı karanlık mı?
Düşürür bizi bizden kadere bağlı eli.
Sipahiler gibi şafakta askeri,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta