gülüşünü katınca zamana
zaman zamansızlığa bürünüyor
ifadesizlikler alıp götürüyor
kelimeleri ve cümleleri
sıralanmayan dizeler karışıyor aklıma
düşlerim dökülüyor yollara
yollarda buluyorum kendimi
kaldırımlara atıyorum
ezilmemek için
bir taksinin tekerleği altında.
su sıçrıyor ıslanıyorum
ıslanıyorum zamansızlığın içinde
zaman güneşe dönüyor
ve ben ıslaklığımla düşüyorum
bir yatağın kenarına
yorgun ve
üşüyerek
yorgansız yatıyorum
gece yıldızlar doğuyor üzerimde
çatısını atıyorum evin
gece beni sarıyor
yıldızlara bakıyorum
yıldız oluyorum
Yıldızlar ise ışığım
ve ikimizde soğuk gece...
Kayıt Tarihi : 12.9.2002 09:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!