Gün bitiyor, ışık kalmıyor odamda
Duvarlar ağlıyor gecenin tam ortasında
Tenim seni zikrediyor senden yana
Ruhumun gazabını seyrediyorum kapı ardında
Anladım, bir düş ölüyor uzaklarda...
Bir mum ışığına yağıyor düşlerim
Satır aralarında gizli hüzünlerim
Ne zaman sussam geceye ağlar gözlerim
Darağacına asılı kalır senli sözlerim
Anladım, sürgündeki yine benim bedenim...
Yedi iklim kanamakta penceremde
Seni düşünsem bir yara açılır tenimde
Yalnız yıldızlar öksüz kalır içimde
Yas çiçekleri inler kırık tebessümde
Anladım, bir hiçim ben sensiz saatlerde...
Ruhum tutuştu ateşimin közünden
Ağlıyorum çaresizce kimseler görmeden
Bilmem ki nasıldım ben sen aklıma düşmeden
Güz dudaklarım baharına değmeden
Anladım, unutamam ben sen düşümden gitmeden...
Artık gölgeler hasreti saklamıyor
Ben karanlıktaysam onlar konuşuyor
İçimdeki odaya bir can damlıyor
Yüreğimin sayfasına gözlerin yazılıyor
Anladım, harcanan yıllar dip notlarda kalıyor...
Rüzgardan değil, yalnızlıktan yüreğim titriyor
Yorgun düşüncelerim hasreti teselli biliyor
Gönlüm çaresizce kirpiklerime küsüyor
Sancılı düşlerim bedensiz ruhumda ölüyor
Anladım, gecemin penceresine kar düşüyor...
Kayıt Tarihi : 29.9.2005 11:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Nilgün Gökçeöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/29/duslerim-agliyor.jpg)
Düşler Ağlasada,DÜŞ KURABİLMEK dahi
bu devirde büyük maharet...Ya düşlerimiz
olmasa ne yapardık o zaman...Güzel bir
şiir...BOYALI DÜŞLERİME benziyor...Son
kitabıma isim olan şiirim gibi...
ŞAHİN ERTÜRK
Anladım, sürgündeki yine benim bedenim...
güzel...
Gün bitiyor, ışık kalmıyor odamda
Duvarlar ağlıyor gecenin tam ortasında
Tenim seni zikrediyor senden yana
Ruhumun gazabını seyrediyorum kapı ardında
Anladım, bir düş ölüyor uzaklarda...
Bir mum ışığına yağıyor düşlerim
Satır aralarında gizli hüzünlerim
Ne zaman sussam geceye ağlar gözlerim
Darağacına asılı kalır senli sözlerim
Anladım, sürgündeki yine benim bedenim...
Yedi iklim kanamakta penceremde
Seni düşünsem bir yara açılır tenimde
Yalnız yıldızlar öksüz kalır içimde
Yas çiçekleri inler kırık tebessümde
Anladım, bir hiçim ben sensiz saatlerde...
Ruhum tutuştu ateşimin közünden
Ağlıyorum çaresizce kimseler görmeden
Bilmem ki nasıldım ben sen aklıma düşmeden
Güz dudaklarım baharına değmeden
Anladım, unutamam ben sen düşümden gitmeden...
Artık gölgeler hasreti saklamıyor
Ben karanlıktaysam onlar konuşuyor
İçimdeki odaya bir can damlıyor
Yüreğimin sayfasına gözlerin yazılıyor
Anladım, harcanan yıllar dip notlarda kalıyor...
Rüzgardan değil, yalnızlıktan yüreğim titriyor
Yorgun düşüncelerim hasreti teselli biliyor
Gönlüm çaresizce kirpiklerime küsüyor
Sancılı düşlerim bedensiz ruhumda ölüyor
Anladım, gecemin penceresine kar düşüyor...
Merhaba,harika ötesi bir şiir.Kutlarım,başarılar adınızla beraber anılsın.Saygılar.....
TÜM YORUMLAR (12)