Yeşilliklerin koynundayım,intizar’i..
Gölet oluşmuş,akıntısı şelale sesi,
İçinde balıklara atarım ekmek kırıntısı.
Kenarda ahşap masa ve sandalyesi,
Üstümde öten eşsiz bir kuş melodisi,
Benliğimde fırtınalar kopuyor ne yazık ki..
Yalnızlıklar kucağındayım,aşklarda firari.
İrkiltir bir ses,başımda bir garson dikili..
Tekrar eder pişirilecek bir şey var mı abi
Düşlerim…
Safça yüzüme bakar O dediğin ne ki
Yaşanan yalnızlıkların hayaldeki kardeşi.
Dediğin yenilir yutulur gibi bir şey değil ki
Evet bilirim; o bir tek benim menümde gizli
BİRİ OLMALI Kitabımdan
Necati TiryakiKayıt Tarihi : 16.12.2011 15:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/16/duslerim-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!