Düşlerim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Pencereme vuran bu ayışığı sen misin?
Denizden gelen bu esinti,
Kulağımdaki şu tatlı fısıltı,
Bu musiki; beni sarıp sarmalayan,
Yoksa;
Şu içimdeki yaralı yaralı yüreğimin iniltisi midir
Seni bulamayan?

Çoklayamam ayrılıkları; dilim tutulur.
Hangi ayrılıktan kalkıp söz edebilirim
Sen böyle yanımdayken?
Uzakları yakın etmek benim Tanrı vergisi yeteneğim.
İşte bak; seninleyim.
Gözlerim ellerinde,
Gözlerim yüzünde,
Gözlerim gözlerinde,
Denizi değil, seni çekiyorum içime soluk soluk,
Ayışığını değil, seni gözlüyorum,
Sanki senden hiç ayrılmamış gibiyim;
Gülüyorum.

Ben işte böyle kurarım düşlerimi, anam-babam,
İster beğen, ister beğenme.
Düşlerim Tanrı vergisidir, gökten inme.
Beni mutlu eder,
Seni incitmez,
Düşlerim, içinde senin yaşayıp gittiğin bir masaldır,
Bitmez.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 37-38/100)